‘Tijd niet gezien!’ Blijkbaar is je afwezigheid niet onopgemerkt gebleven, maar aan de andere kant, je heb dus niet getraind. Je hebt verzaakt! Sensei Hans keerde vorige week terug van een verblijf in het buitenland. Vakantie is een mooi excuus om er niet te zijn, maar een blessure verkoopt minder goed. Ik heb last van wat een tennisarm heet. Omdat het slecht geneest hebben mensen die er voor hebben doorgeleerd gezegd: stop nou even met dat kickboksen. En nee, ook niet trainen op de bokszak.
Eerst hadden we de coronasluiting, toen gingen we voorzichtig van buiten naar binnen en nu nada, niks, noppes. Weet je hoe niet leuk dat is? Een goeie sensei stuurt dan een appje en zegt je dat dit helemaal geen excuus kan zijn om niet te komen trainen. En zo keert de sensei terug met een vakantiehumeur en ik met aandachtsstrepen op mijn arm geplakt.
Bij de eerste oefeningen schreeuwt de sensei allerlei pittige teksten en jaagt hij ons onmiddellijk de gordijnen in. Buikspieroefeningen, buikspieroefeningen en nog meer………. ’Hebben jullie mij gemist?’, vraagt hij. ‘Ush’ roepen we braaf. Als de groep op de bokszak begint met inslaan weet je dat het geen makkie wordt. Stoten, hoeken, snel, hard, met trappen erbij. Er moet weer getraind worden. Niet dat de andere sensei’s genadig zijn, maar we zullen weten dat HIJ terug is.
Ik word verbannen naar de apparaten in het zweethok en begin met fietsen want dat kan ik wel. Al snel wordt ik naar de crosstrainer gedirigeerd. Een soort hardlopen waarbij benen en armen heen en weer gaan. Ik krijg ingefluisterd welk niveau er moet worden ingesteld en daar gaan we, lopen in plaats van boksen. Ik word een kilometervreter terwijl de anderen de bokszak te grazen nemen. Alleen hebben zij wel af en toe rust als ze mogen vasthouden voor de ander. Het kan me niet schelen, ik zweet weer. Ik hoor hoe de sensei de zweep laat knallen om iedereen te doordringen van wat trainen is volgens de WKS-methode.
In je eentje fietsen, wandelen, hardlopen, of trainen op zolder dan wel in de garage prima, maar je bent pas iemand dankzij de ander. Samen is gezelliger, hoe slopend het ook kan zijn, maar daar betaal je voor 😊.
Arjen van Ginkel
< terug naar alle berichten
