– Blog: Over de schutting kijken

< terug naar alle berichten

Vreemdgaan is niet direct een lekker onderwerp voor een blogje. Niet zelden omgeven door geheimzinnigheid wijden we er weinig woorden aan. Toch wil ik hier bekennen dat ik heb gekeken of het gras elders groener is. Bij een sportschool waar ik verplicht oefeningen doe vanwege een blessure geven ze namelijk ook bokszaktraining.

‘Heeft u al eens eerder gebokst?’, vraagt de trainer van dienst.  Ik beken dat het niet de eerste keer is. Meer niet, je wilt niet te hoog van de toren blazen. Ik leen handschoenen, gebruik binnen handschoentjes uit de bak, en sluit me aan bij een groepje, gezellige mensen. We proberen te starten. Bij Westerkoog Sport is het handig om je snavel te houden als de Sensei instructie gaat geven. Hier is het een stuk losser, we wachten even op de aandacht.

Om de spieren los te maken doen we dertig seconden lang een oefening. Na vijf á tien minuten schakelen we door naar iets anders en voor mijn gevoel komt de bokszak al heel snel aan de beurt. Ter vergelijking; afgelopen maandag begonnen we bij Westerkoog Sport we met een minuut jumping jacks, dan squads, jumping jacks, mountain climbers en weer spreid-sluit. Het hele repertoire kwam aan bod en dan duurt zo’n eerste kwartier onsympathiek lang.

Het is niet dat we niets doen. Het is een andere aanpak van hetzelfde. De jab is hier 1. Een cross is 2, de linkerhoek 3 enzovoort. Een app bepaalt telkens de volgorde van onze stoten. Mijn geluid op de bokszak klinkt wat anders dan bij de buren, dus neem ik wat gas terug.

Het is interessant om te zien hoe het eraan toegaat aan de andere kant van de schutting. Voor een buikspieroefening doen we de benen omhoog en geven elkaar een met water gevulde, slappe bal door. Grappig, maar het is van een ander niveau. Het lijkt op vakantie. Je vergelijkt het eten, de bedden, de mensen en de cultuur met thuis. Bij Westerkoog Sport komt het zomerrooster eraan. Sommigen gaan op reis. Maar weet, ieder vertrek plant een zaadje van verlangen om terug te keren, desnoods alleen naar de herinneringen. Fijne zomer!

Arjen van Ginkel



< terug naar alle berichten